vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
moeheid
voelt u dat nu ook
die moeheid van zoveel dingen
die niet lopen zoals je had gewild
die anders gingen dan gedacht
die moeheid van al dat onbegrip
onvrede, van elkaar niets gunnen
van domheid, zelfverzonnen fabels
van dromen zonder vervullen
zullen we samen nu eens
wat moed gaan maken
al die problemen verzaken
vanaf nu het leven gaan vieren
als ik naar jou lach en jij lacht terug,
wij lachen dan elk naar een ander,
reproductiewaarde 2, ja doe je mee
verjagen we de moeheid, weg ermee
© Rita Arends
Ingezonden door
Geplaatst op
04-01-2021
Geef uw waardering
Op basis van 13 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
OptimismeReacties op ‘moeheid’
-
'Ik ben doodmoe'. zei de moeder en de vader had dat vaker gehoord.
guido - 05-01-2021 om 17:48