Palaverende kerstbomen
Waar gaan we in het nieuwe jaar naar toe
vraagt een stoere Noorse spar
aan een dunne Hollandse den
ik vrees naar het einde
antwoordt de dunne den
wankelend onder het juk
van de gouden kerstpiek
ik niet, ik ga met kluit
en al in de tuin staan te pronken
bemoeit zich een deftige Japanse
zilverspar met het naalbomengesprek
dan kan je het schudden
met je spiegelende glitterballen
Nordmann spar, je spreekt me aan
in raventaal, het donkert wolkenteksten
je verhaalt over de wolvenbossen
weerlegt de dunne den, die kreunt
onder het gewicht van zware ballotage
palaverende kerstbomen maken het leven
gezellig in zinderende natuurlijke vreugde
ze nemen ons samen mee naar de kern
van het kerstfeest in nieuw licht geboren.
© mobar
Reacties op ‘Palaverende kerstbomen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!