onbegrepen
starend naar het niets,
wetend dat ik dit verlies.
met mijn ogen gesloten,
denk ik na over hoe het zal aflopen.
levend in angst,
niet wetend hoe ik er ben beland.
het niet kunnen spreken,
laat het me willen begeven.
onbegrepen is hoe ik me voel,
maar niemand begrijpt wat ik bedoel.
een stille traan,
is wat ik laat gaan.
een zachte snik,
en een angstige blik.
vechtend in mijn hoofd,
niet opgeven heb ik hem beloofd.
niet wetend voor hoelang,
en dat maakt mij doodsbang.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-12-2020
Over dit gedicht
ook dit gedicht is gemaakt op een moment waarin ik diep in emotie zat. dus wellicht is het niet het beste gedicht, maar wel eentje met een verhaal en een emotie.
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Emoties Gevoel Onbegrepen VerdrietReacties op ‘onbegrepen ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!