depressie
Het is donker,
Ik kijk naar boven, daar zie ik een klein lichtje.
Ik knipper, het lichtje is weg.
Een eenzame traan glijdt omlaag, gevolgd door meer.
Een pijnlijke steek, gevolgd door angst.
Zoveel vragen, zo weinig antwoorden.
Opnieuw kijk ik naar boven, het blijft donker.
Ogen, gevuld met tranen.
De verleiding, zo groot.
Maar de angst, nog groter.
Emoties gieren door het lichaam,
Gedachten draaien rondjes,
Opnieuw, die eenzame traan.
een zachte zucht, gevolgd door een rilling.
Een zachte snik.
Opgesloten, in het donker.
Met zoveel vragen,
Vragen, zonder antwoorden.
Ingezonden door
Geplaatst op
02-11-2020
Over dit gedicht
ik heb dit gedicht geschreven, toen ik zelf een terugval had. het is dus uit echte emoties geschreven, het is misschien niet heel goed maar het laat wel de kwetsbaarheid en de emoties zien.
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Eenzaam Onzekerheid Pijn Verdriet VragenReacties op ‘depressie’
-
Hallo, Als zuivere gelegenheids-dichtertje én nieuw op dit forum, las ik je mooi geschreven maar bijzonder pakkend gedicht... Ik deel jammer genoeg veel van die sombere gedachten in het leven...maar mijn reactie vooral om te hopen dat je je in je direkte omgeving kan beroepen om een luisterend oor. Zoek zeker hulp en blijf niet vastzitten in je donkere gedachten. Doen... Veel liefs van mij alvast !
Mock - 04-11-2020 om 12:23