dor hout

ze loopt al kijkend door haar kamer
de foto's van haar hele kroost
aan elke wand hangen ze verspreid
foto's uit de corona loze tijd

ze mist ze wel, die lieve bezoekjes
de dagen duren nu wel lang
al is ze driftig aan het breien
knotten wol gaan er zo door

de kleinkinderen een warme sjaal
en mutsen voor hen allemaal
en af en toe een video gesprek
aan aandacht heeft ze geen gebrek

alleen de kusjes van de kleintjes
het samen koffiedrinken gaat nu niet
maar voelt ze daarover verdriet
ach, ze is er nog, wil graag nog leven

voelt zich geen dor hout hoor
ben je gek, aan hobby's geen gebrek
de bingo wacht wel even en ook
haar hobbyclub is er ooit weer.

© Rita Arends