De aard van de denkers

Uit 'Het absurdistisch universum'

Zij zwerven tasten met hun dagen
zoeken hun weten uit het weten
wat hun ten deel is toebedacht,
op de wegen waar de tijd niet wacht.

Zij drijven op het lichaam van het water
te midden van golven vol onzekerheid
zonder een weg tussen het hier en daar,
dan de tijd die verstrijkt ter onderscheid.

Zij vervliegen in het omhullende gas
tot van ijl en broos slechts de twijfel blijft
van wat staat als een ivoren woning,
op de eens voor altijd schuivende schollen.

Guido van Geel