ons kerkgebouw

deze plek waar we samen komen
voor gezang en een stil gebed
wordt steeds leger en met pijn denk
ik dat het er straks niet meer zal zijn

Zo'n serene plek, waar rust verblijft
raken we misschien ooit wel kwijt
men wil geen tijd meer om te bezinnen
voelt de noodzaak niet meer van binnen

alles moet steeds sneller, vlotter gaan
men wil bij gedenken niet stil meer staan
alles moet meer en het liefst direct
voor zo'n gebouw verdwijnt het respect

toch kan het zoveel vertellen over
wie er ooit was in vreugd of verdriet
maar wie heeft nog tijd om daarnaar
te horen, die strijd is gewoon verloren.

© Rita Arends