Het huis van mijn opa

Daar waar de mierzoete thee onze adem bedwelmd

Waar zijn liefste niet langer onze magen verwent

Vertoefd mijn opa één met flinterdunne nicotinestok

Keffiyeh van koffieprut en vervlogen sneeuwvlok

Roken maakt de longen proper zegt hij

Met een blauwgrijze bloemkool erbij

Zijn overhitte lichaam, gekoeld door parels zo puur

Tranen geklierd tot oude wijn: venijn en zuur

Getinte rimpelpoten met bruine nagelriemen

Borstelsnor van vrijheid en Koerdenlied

Verhalen over de bergen, vrienden van ons

Een thuis zonder land, een huis zonder spons

Gedragen langs weidenbloemen op schone dagen

Stut ik nu ook opa in dit handgeweven huis

Tot de val van zijn asem, zijn vrucht tot het kruis