Leven
LEVEN
was het leven maar zoo makkelijk en eerlijk geweest
was het leven maar zo positief geweest
was het leven maar niet zo eng en negatief
ik voel je me rot
ik voel me kut
ik voel me eenzaam
het gevoel dat je niemand kan vertrouwen
het gevoel dat je maar alleen er voor staat
het gevoel dat iedereen maar alsof doet
het gevoel dat niemand van je houdt
dat traantje loopt over je wang
die pijn voel je in je buik
die gedachtes doe je altijd maar denken
altijd maar het zelfde liedje
altijd maar dat zelfde woord
altijd maar dat zelfde meisje
het gevoel is naar
dat niemand jou meer vertrouwen kan
het gevoel is naar
dat hen altijd hetzelfde zeggen
het gevoel is naar
dat je altijd die nare pijn voelt
het gevoel is naar
als ik in je ogen moet zeggen wat er is gebeurt of gaat gebeuren
altijd die ene gedachten dat je denkt;
ik moet hier weg ik hoor hier niet
ik wil hier niet horen
altijd maar die ene gedachtes van;
waarom verdien ik dit
waarom ben ik zoooo geboren
altijd maar die ene gedachten van;
mensen stoppen niet als jezelf ook niet stopt!
Reacties op ‘Leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!