vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Samenleving
mijn tuin is beslist niet groot
maar een wereld op zichzelf
net als bij ons mensen
leeft elk daar voor zichzelf
de struiken blijf ik snoeien
ze gunnen elkaar geen plek
drukken elkaar gewoon opzij
aan landpikken geen gebrek
de mussen eten de luizen
de luizen eten het blad
ik had echt nooit geweten
dat dit in mijn tuintje zat
op afstand lijkt het hemels
zo prachtig om te zien
maar het is een echte wereld
kannibalistisch bovendien
daarom is er een tuinman
die dit in goede banen leidt
opdat er ondanks alles iets
moois te bewonderen blijft
© Rita Arends
![Toevoegen aan favorieten Toevoegen aan favorieten](static/images/star-empty.png)
Ingezonden door
Geplaatst op
31-08-2020
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Samenleving TuinReacties op ‘Samenleving’
-
'Net als bij ons',zei het marsmannetje en zag een stenen tuin.
guido - 01-09-2020 om 17:15