vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
in de wei
Daar in die mooie groene wei
stond een heel aardig paard
ik mocht hem zo maar aaien
hij zwaaide met zijn staart
hij vond mij vast heel aardig
liep een eindje met me mee
we wandelden zo samen
een metertje of twee
ik had ook nog een appel
zo eentje voor de dorst
maar om die zelf te eten
stuitte me tegen de borst
we hebben met zijn beiden
hem heel eerlijk gedeeld
ik had echt nog nooit eerder
met zo'n leuk paard gespeeld
© Rita Arends
Ingezonden door
Geplaatst op
21-08-2020
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
PaardenReacties op ‘in de wei’
-
' Ik ben een Naaktgeboren', zei mevrouw Indewei en zag een blaadje dwarrelen
guido - 22-08-2020 om 09:06