vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Niets
Vergleden jaren
kronkelen door gedachten
als een glooiend landschap
Geen einder in zicht
vergeten het ongewisse
delend de stemmingen
Plooien het ontplooibare
tot een leven van nu
met alle kronkels
Vergeten mag
door het delen
van jaren
Niets moet
Reacties op ‘Niets’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!