haar lach

Het virus heeft haar lach verduisterd
een masker op haar roem gekluisterd
een lijkwade bedekt haar mond
ze ziet bleek en ongezond

Mona Lisa is haar naam
haar lach heeft wereldwijde faam
Men mag haar amper nog bezoeken
en moet vooraf een plaatsje boeken

Daar hangt ze veilig ingelijst
achter glas glad gepolijst
ze is door covit zwaar besmet
en moet voor lange tijd in bed

Maar dat kan je toch niet maken
het Louvre zou failliet geraken
Ze pronkt nu in haar blote kont
In bed met ’t lapje voor haar mond