2020

Het is 10 jaar geleden toen jullie mij verlieten. De 11e van juli 2010 toen een klootzak mijn papa en mama dood reed.

Het is 10 jaar geleden dat jij de strijd tegen kanker verloor. De 30e van oktober had ik je hand vast toen je stierf. Je laatste woorden dringen nog elke dag tot me door. Mijn beste vriendin.

Het is 9 jaar geleden dat mijn zus met haar liefde van haar leven vertrok naar Engeland omdat ze de strijd in Nederland was verloren. Kon niet tegen de pijn en het verdriet om mijn ouders. Wilde niet toegeven aan het onrecht dat de dader bij goed gedrag eerder vrij kwam..

Het is nog niet zo lang geleden, dat mijn zus nu zichzelf een trotse mama mag noemen en naar me straalt als ze zegt tante Miranda

Alle narigheid begrijp ik door mijn eigen verleden. Ook al is dat anders. Maar vooral mensen helpen, daar gaat het mij om.

Inmiddels mag ik al 25 jaar op deze aarde rond wandelen en straal ik zelfvertrouwen en zekerheid uit. Kan ik een glimlach toveren die oprecht is. Ga ik elke dag met een big smile naar mn werk, iets waar ik 10 jaar geleden alleen van had kunnen dromen.

Ik heb mijn verleden een plekje gegeven. Het verdriet kunnen verwerken en de pijn kunnen verminderen.

Het gemis van mijn ouders en beste vriendin groeit nog steeds maar de herinneringen koester ik.


Ik kan nu zeggen; ik ben blij met mezelf en trots op wat ik bereikt heb! Mijn droombaan is in vervullng gegaan.
Ik ben een politie vrouw!