vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Stilte vijver
ik heb
het gemist
handjeklap
in geheime
verbondenheid
als uiterste teken
van samen in
zaken zonder licht
wist de afstand
als stilte vijver
zonder rimpeling
onpeilbaar diep
en donker met
nog meer kou in het
voorlopig verboden
te betreden gebied
voelde me
opgesloten met
mensen die
woordloos spreken
waarvan ogen
geen reactie zien
impulsen ontbreken
om jezelf weer te weten
wil melker
19/07/2020
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Ingezonden door
Geplaatst op
19-07-2020
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Actueel Dwingen OverheidsregelsReacties op ‘Stilte vijver’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!