vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Somberen
Deze dag geen sprankje zon
't is grauwheid allerwegen
en daar kan ik niet tegen
Ik zit in de put, kom er niet uit
De spiegel toont me grauw
met zure, ontevreden trekken
in denk dat ik ga vertrekken
maar waarheen, zo alleen
Ik denk dat morgen anders is
dan is er wat ik nu zo mis
wat zonnestralen bij 't ontwaken
die me vriendelijk wakker maken
Dan zingt vast ook de merel weer
gaat als een operaster tekeer
is mijn blijheid weer present
aan somberheid raak ik niet gewend
© Rita Arends
Reacties op ‘Somberen’
-
'Boven de wolken schijnt altijd de zon', zei de arabier en moest het maar geloven.
guido - 10-07-2020 om 10:29