Onverdragelijke pijn

Iedere spier trekt samen me lijf trilt vechtend om te pijn te verdragen.
Me hoofd draait overuren met tientale vragen.
De venijnige pijn welke me vermogen te buiten gaat.
een traan die me oog verlaat.
Vechtend om niet weg te dwalen uit de realiteit.
dicht bij mezelf te blijven en mezelf dit niet verwijten.
In afwachting met groot verlangen
tot me lijf de kracht weer heeft om los te laten en te ontspannen.
Weer terug te keren naar gene wat ik had bereikt.
Naar het geluk waarmee me leven de laatste maanden mee is verrijkt.
De pijn, het verdriet en schuldgevoel achter me latende met me blik gericht op het heden vecht ik door.
Alles aan de kant, geluk kom maar door.