Stof

En tot stof zult gij wederkeren
hoe vaak heb ik deze woorden al moeten horen
rond laten tollen in een verdwaasd hoofd
apathisch beleven vol ongeloof

Mij duizend maal afgevraagd waarom zij
laat hij zich niets gelegen liggen
aan het verdriet van hen die achter blijven
niet meer weten hoe nu verder

Moet ik echt blijven geloven
dat hij het beste voor heeft met mij
het gaat mijn verstand te boven
kan er niet meer bij

Het leven kleurt mij met donkere tinten
toch blijf ik geloven in een andere tijd
wil niet bij de pakken neer gaan zitten
krijg dan zeker geen spijt.