vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Schoven
Soms loop ik in gedachten nog over dat pad
tussen het mais en koren velden
zie nog de schoven keurig op gesteld
het enige dat toen telde
We gingen vliegeren volop
verstoppen tussen de schoven
soms werd er een balletje geschopt
haast niet te geloven
Het is allemaal lang geleden
het pad bestaat niet meer
eigenlijk is het toch zonde
het verleden keert nooit weer
De leeuwerik in hogere sferen
laat horen wat hij er van vindt
valt dan heel sierlijk naar beneden
ik waan me weer een kind
Ingezonden door
Geplaatst op
01-07-2020
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
OuderwordenReacties op ‘Schoven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!