Bezielde bron
De rivier stroomt naar de zee
neemt herinneringen mee
leegte en dwaze geest in elk woord
ontbloot je maar:
Is het schilderen of dansen
op intimiteit van jouw matras
nu je de bezielde beeltenis tekent
heilige geest aan het kruis
het materiële afgezworen
lust die je te lastig lijkt
vaag geworden zinnen
afgezonken werkelijkheid
in schimmige spelonken verhelderd
magie van vitaal bestaan
in iedere zin loeren er dieven op leegte
in ieder vergankelijk woord
verschuilt zich de dwaze geest
die weet hoe het begon
zoeken, tasten, dwalen
in ontwaken van verhalen
ben jij:
de bezielde bron
de rivier stroomt naar de zee
neemt herinneringen mee.
© mobar.
Reacties op ‘Bezielde bron’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!