vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Schets van de avond
Ze ademt uit haar stilte bij de bocht van de rivier
dat niet dromen, nooit meer kunnen voelen
lijkt in haar denken geslopen, haar geheugen faalt
volkomen naakt en zonder woorden
dit is de kans om opnieuw te beginnen
nu de dag afscheid neemt van de zon
de maan hangt te wachten op dromen
helder in het diepst van haar verlangen
nu ze hem nadert met haar geheimen
niet langer verborgen voor waarheid
die zij voelt wanneer zij zijn hart hoort
kloppen op haar intieme liefdespoort.
© mobar.
Reacties op ‘Schets van de avond’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!