vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
shhh...
In de late ochtend strelen de warme zonnestralen mijn huid,
het geritsel van de bomen fluistert in mijn oor,
de zoete bosgeur kriebelt mijn neus,
de vochtige lucht zorgt ervoor dat de vredige aarde aan mijn broek blijft plakken, terwijl ik zittend op het dode bladerdak luister naar de kleurrijkste stilte…
Dag in. Dag uit.
Tot de verloren vrede terugkeert, en ik wederom kan ademhalen…
Reacties op ‘shhh...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!