vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De kleine krul
ze keek me aan
ik voelde haar blik
zacht tastend
naar binnen gaan
in grijs blauw
beschreef zij de
subtiele horizonnen
van verre zeegezichten
toch herkende ik
in de kleine krul
van witte golven
haar aanstekelijke lach
die met zijn
zachte mantra een
delende eeuwigheid
aan het strand gaf
heb me totaal
opengesteld in het
ervaren van de warme
vloed van haar bloed
in samen stromen
schreven onze dromen
een werkelijkheid die
ons door de tijd werd benijd
wil melker
28/05/2020
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘De kleine krul’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!