Het leven gaat door....

Het leven gaat door....

Met al mijn gevoelens
liep ik bij de zee.

Het voelde zo anders, ik
weet eigenlijk wel hoe
het komt.

Mijn gedachten liggen
niet stil,
het komt door de surfers
die zijn overleden.

Als je zo vaak aan zee
komt als ik voel je je met
hen verbonden.

Het is ongelooflijk wat er
zich heeft afgespeeld in
Scheveningen.

Twee dagen erna voelde
ik mij geroepen om daar
naartoe te gaan.

Het was een troosteloze
aanblik, het maakte mij
heel erg verdrietig, wat
erg dat ze nog steeds
aan het zoeken waren.

Onbeschrijflijk hoe een
normaal zo levendig
Scheveningen in stilte
was gedompeld.

Opzienbarend was het
dat ze gewoon weer op
zee aan het surfen
waren.

De wereld is dan hard,
maar aan de andere
kant gaat het leven ook
weer verder. Je mag
erbij stil staan, maar je
moet ook weer verder.

Mijn gedachten liggen
niet stil, ik moet het een
plekje geven, maar dat
kost tijd.

De zee zo mooi, maar
haar geheimen zullen
wij nooit leren kennen.

Rust in vrede lieve
surfers,
als ik aan zee ben zal ik
regelmatig aan jullie
denken.

Tekst en foto Dick