Een zwaar hoofd

aan Anne-Fleur van der Heiden

Wat mijn pen te melden heeft achter dit geragd raam
ligt als een dode hond al jarenlang in de gracht

de lucht ervan is nog nooit zo helder geweest die dik
hangt boven mijn hoofd, om mij voor vallen te behoeden

te veel van huis uit te gaan verdonkere-
manen voordat het zich in mijn aderen verbreidt.

Ik ben allang verleerd de wegen te verlichten
zoals de speelster met het goud in heur haar

haar vingers in de wacht boven de toetsen houdt
tot zij buigt en het orkest de oorlog verklaart
er een wijsdom in de Drentse etstoel schuilt:
'Als je hier een vlieg slaat, komen er tien van verre'.

Guido van Geel.