Venetië

Uit 'Het romantisch avondmaal'

Het slechte gebit grijnst in zijn lagune
naar het zeekasteel dat tien hoog nadert
met de vliegen er om heen die zoiets aantrekt
vol bloot en potsierlijke zeewaardigheid.

Tussen de panden slenteren mensen
door in drommen met water in de flessen
als maden van van ver aangevlogen jets
vol teveel aan zweet en aanzettend darmvet.

Ramt het schip als een kwarktaart de kade
en verheft zich statig tot naast de Sint Marco
deint na en gooit de trossen rond die toren
en ontdoet zich van zijn hoogbejaarde kronen.

Guido van Geel