vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Lichte golven
ik zie je staan
op de rand van
water en zand
een speelse wind
blondeert in
lichte golven je haar
je lach ruist
blauw met
opspattend schuim
dat wit vervliegt
in het warme
diep van het duin
je blik straalt
al een lente
ontluikende zon
jij bent natuur
met niet meer dan
een niemendalletje om
wil melker
03/05/2020
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Lichte golven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!