vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Paaseiland
Achtergelaten op een eiland groen zonder blauw
Neuzen in de lucht, eerder bruin dan grauw
Duizenden jaren staan ze te gluren
Ingedommeld verkleumd in de ochtenduren
Hun kale knikkers blakend in de middagzon
Vertwijfeld over lot en oorsprong
Gingen zij over velen hunner tong
Waar Pasen blijft duren
Zijn hun cloons eeuwige buren
Ingezonden door
Geplaatst op
02-05-2020
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
PaaseilandReacties op ‘Paaseiland’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!