Verdronken
In een kamer staat een spiegel
in de spiegel, weerspiegelt
een meisje met tranen in haar ogen
Tranen die willen rollen
over haar wangen naar beneden
Het meisje duwt de tranen weg
niemand mag haar zien huilen
Niemand hoeft van haar verdriet te weten
dus ze duwt een nog grotere glimlach op haar gezicht
Zet haar lachend masker nog steviger op
maar dan barst het lachend masker
Tranen gaan stromen, rollen naar beneden
op de grond, het water van haar tranen komt
alsmaar hoger en hoger te staan
Tot aan het hoofd van het meisje
het water kan niet weg, stoppen met huilen lukt niet
dus het water van haar tranen staat zo hoog
dat het meisje verdrinkt, verdrinkt in haar tranen van verdriet.
Reacties op ‘Verdronken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!