1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Kapotte jeugd

Een klein meisje onzeker en bang.
Nog zo jong en al zo beschadigd. Geen vertrouwen in mensen en het leven. Ze heeft alle hoop al lang opgegeven.
Hoe kun je vertrouwen en lief hebben als je dat nooit is geleerd? Als je bloedeigen moeder je slaat en zich voor je geneerd.
Altijd bang en altijd oppassen. Straks doe je iets fout en laat ze weer zien dat ze niet van je houd. Sterker nog, dat ze je haat. En dat het haar niks interesseerd of het wel goed met je gaat.
Nooit heeft ze liefde of veiligheid gevoeld. Een knuffel een kus, of er voorelkaar zijn.
Dat is voor haar allemaal onbekend terrein.
Het enige wat ze wilt. Is haar moeder blij maken. Een arm om haar heen en iemand die zegt "je bent niet alleen".
Maar wat ze ook doet er is niemand die van haar houd, alles wat ze doet is fout. Ze is nog zo jong, maar zo verlaten zo mishandeld en zo geslagen. Niemand die ze kan vertrouwen niemand die iets om haar geeft. Niemand die weet dat zij geen reden om te leven heeft

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Alleen Bang Depressie Familie Mishandeld

Reacties op ‘Kapotte jeugd’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Kapotte jeugd