Van rups tot vlinder
Ze is verpopt in haar cocon
Waar zij dagdromen kon
De wereld van zachte zijde
Waar innerlijke groei haar zal verblijden
Een vreedzaam gevoel
Ontwikkeling als doel
Tevreden mogen zijn
Het rupsje voelt ontspannen en fijn
Ze kan loslaten
Ze heeft het in de gaten
De laatste kracht en nieuwe energie
De pophuid blijft achter als relikwie
Ze is de schoonheid van de lente
Schept nieuwe levensprecedenten
Ze fladdert ronduit en voelt zich goed
Achtergelaten, wat ze achter laten moet
Ze was een rups in haar cocon
Haar wereld, als mooiste vlinder, waarvan men genieten kon
Fladderend in vrede tussen nectarbloemen
Bevleugeld zal zij de liefde roemen
Roel van Ekeris©
Reacties op ‘Van rups tot vlinder’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!