De wind zingt

De wind zingt

In Ethers ether vervliegt de tijd
in een kosmos van zielen.
En de wind zingt met de dood,
in zomers verwolkte zeilersliefde.
Dromend in waaierige zang,
zucht de innerlijke ziel,
wetende dat alles voorbijgaat,
ook waar de zeiler heenvaart.
Met de suizende zingende wind,
in een vergeten blindheid,
en in alle toonaarden.
Is tijd geen tijd meer,
en enkel lucht
nog leven is.

Clôôde 2018 september 09