De Schepping

Hij zocht zich een bestaan in zijn eenzaamheid
in zijn nooit geweten altijddurende eeuwigheid
zich van niets in tijdloosheid ooit bewuste wezen
van onaantastbaarheid almacht en grootse majesteit

zocht hij zich een ander in zijn onafzienbaarheid
de ander in de verlatenheid van zijn uitgestrektheid
zag hij die ander komen uit het eerste licht dat rees
zijn evenbeeld verscheen klein en kwetsbaar nader

hoorde hij het koor van de duizenden kinderen
in hun grenzeloze vreugde het leven te beginnen
overal om hem heen altijd om hem heen al waren,
ging hij, gingen zij, over de werelden samen voort.

Sofias Reiszenbach

(vertaling Guido van Geel)