Elke dag weer...
Het is nacht
Aan de hemel staat één prachtige ster
Die naar mij kijkt en lacht
In stilte ben je weggegaan
Ik kan het nog steeds niet aan
Maar ben zo dankbaar dat jij
De liefdevolle, zorgzame man en vader
Bent geweest in ons bestaan
Nu jij hier niet meer hier bent
Voel ik diep van binnen zoveel pijn
Om elke dag weer zonder jou te zijn
Het vele verdriet wat ik voel
Maakt elke nieuwe dag zo
Zinloos en zonder doel
Elke dag weer...
Denk ik aan jou
Elke dag weer...
Zie ik je voor me
Elke dag weer...
Mis ik jou aanwezigheid, liefde en troost
Elke dag weer...
Breekt mijn hart, omdat ik je
Ongelooflijk mis en van je hou
Je zei vaak tegen mij
Mop jij bent zo'n sterke vrouw
Maar lieffie, zonder jou, mijn rots in de branding
Ongewild, compleet gedompeld in de rouw
Ben ik niet zo sterk, zonder jouw omhelzing
Elke herinnering aan jou ♥
Met name onze prachtige zoon♥
Waar jij zo blij en trots op was
Zit voor eeuwig in mijn ♥♥♥

Ingezonden door
Geplaatst op
05-04-2020
Over dit gedicht
Hoeveel verdriet kan een mens verdragen, al zoveel mensen heb ik moeten verliezen...En dan ook nog mijn grote liefde!!😥😥 Het leven wordt nu wel heel moeilijk in Coronatijd, nu je geen mensen mag zien!!!
Foto's

Geef uw waardering
Op basis van 139 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
GemisReacties op ‘Elke dag weer...’
-
Ook al is het voor jou surrogaat, in gedachten toch hiervandaan een knuffel
rita arends - 06-04-2020 om 11:51
-
Dankjewel Rita heel lief! 😊Ook voor jou een dikke knuffel in deze moeilijke tijd! ðŸ€ðŸ€
heiblommetje - 07-04-2020 om 10:51