Kluizenaar in het bos
Een leven als een kluizenaar
Baard en ongekamd haar
Hij sluipt rond als een oude vos
Woont al jaren in het bos
Hij loopt van hot naar her
Z’n horloge is een ster
Je kunt hem niet benijden
Het leven louter lijden
Mensen zien hem gaan.
Ze laten hem staan
Aan contact heeft het al jaren ontbroken
Dit leven voelt als ondergedoken
In een dennenvak is z’n nest
Op de bodem louter fles
Niemand kent zijn tijden
Slechts boslucht kan hem enigszins verblijden
Een wereld zonder rozengeur en maneschijn
Wachtend tot het einde van latijn
De toekomst voelt zo somber
De maatschappij is voor hem gedonder
De samenhang van nemen en geven
Waar een ieder recht heeft op het betere leven
Een klein woordje, een goed gebaar
Raak een snaar
Roel van Ekeris©
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
04-04-2020
Over dit gedicht
inleven in de andere kant van de maatschappij
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gebaar Kluizenaar Maatschappij Nest SomberReacties op ‘Kluizenaar in het bos’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!