vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Reebruine ogen
Schuchterheid
Uitstraling van verlegenheid
Lachend en blozend
Natuur laat haar karakter verpozen
Onzekerheid in gedachten
Twijfels en blijven wachten
Aangeboren schuwheid
Doordacht, afgewacht
Durf zachtjes te dromen
Aan een liefdevolle haard in het verschiet
Niet meer zo schromen
Bleuheid verliet
Geef jezelf de kans het leven te voelen
Het hart niet laten verkoelen
Laat spelen die innerlijke natuur
Net als spelende reeën beleef je het avontuur
Reebruine ogen weten te behagen
In liefdevolle lagen
Natuurbeelden spelen hartromance
Het brengt elkaar een mooie levensbalans
Roel van Ekeris©
Reacties op ‘Reebruine ogen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!