vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Judasgezicht
Samen staan we op de berg
het dal ver onder ons
zonder je het merkt
ga ik achter je staan
Je draait je om
en kijkt recht in mijn ogen
Steentjes tuimelen buitelen duikelen
het dal in
verbijsterd verbaasd verstomd
kijkt je gezicht mij aan
terwijl stenen roder kleuren dan rozen
Wind duwt mijn gezicht naar voor
naar de talrijke bergen
die ik nog over moet
en dat helemaal alleen
Reacties op ‘Judasgezicht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!