vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
maanlicht en tranen
Huil niet meer
Wolken kennen de tranen
Inlevend vermogen zal een weg banen
In het delen van het zeer
Kijken naar het maanlicht
Een schouder voor wat evenwicht
De hemel invoelbaar nabij
Je zet alles nog eens op een rij
Een schouder dient repliek tijdens verder gaan
De wereld is voor saam
Tover een kleine glimlach op een gezicht
De laatste traan is erdoor gezwicht
Roel van Ekeris©
Reacties op ‘maanlicht en tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!