Onrust
onrustig draaiend in mijn bed
voelde ik het
angst
onrust liet me ontwaken
weg met het laken
opstaan
laat je niet bang maken
staat met letters
in onze krant
want
jij kunt niets doen
dan afwachten
slapeloze nachten
brengen geen oplossing
maar een ding
weet ik zeker
mijn vriendin is ziek
overgebracht naar elders
onze ziekenhuizen
zijn vol
zo lijden nu velen
schreeuwen de kelen
zonder geluid
want het kan er niet uit
kijken ogen angstig
benauwd om zich heen
nergens een bekende
eenzaam lijden
in deze tijden
onrustig blijft mijn lijf
zelfs nu ik dit schrijf
Lieve mensen let goed op jezelf
Liefs,
Marill.
Ingezonden door
Geplaatst op
25-03-2020
Over dit gedicht
het gemene coronavirus
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Onrust OnzekerheidReacties op ‘Onrust’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!