1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Last

Die gulle lach
een omringende traan
als een glimworm fonkelend
heeft hem goed gedaan

Moeizaam verlost uit de cocon
van steeds weer te moeten geloven
fouten door ouders begaan
kom je als kind niet meer te boven

Stilaan vervaagt het oorlogsleed
last door hen verspreid
ook kinderen van foute ouders
hebben recht op verdraagzaamheid

Een gulle lach komt er spontaan
na het lichten van die last
zo kunnen zij weer verder gaan
met een leven dat hen past

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Levenservaring

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Verdriet

Reacties op ‘Last’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Last