Onmacht

[Dit schreef ik voor alle verpleegkundigen]

Onmacht

Het verpleegkundig
personeel,
maakt bizarre tijden
mee.

Het lijkt allemaal zo
onwerkelijk,
maar het is de werkelijke
realiteit.

Je ziet mensen binnen
komen
die binnen afzienbare
tijd ernstig ziek worden
of overlijden.

De emotie, de pijn en
het verdriet doen ons
heel veel.
Je ziet angst bij de
patiënten en kunt
je verdriet nauwelijks
verbergen.

Het doet wat met je,
als verpleegkundige:
Hulp bieden en enige tijd
later zien dat
mensen ondanks alle
inspanningen toch nog
overlijden.

Het ergste is dat er geen
afscheid genomen kan
worden
van geliefde personen,
die hun hand kunnen
vasthouden of
geruststellende woorden
mogen geven.

Met ons hele zorghart,
gaan wij verder.
Stoppen is geen optie.
We hebben het zwaar, heel zwaar.
Vaak komt daar ook nog
stress bij.

Soms zijn er dingen die
je liever
niet wilt zien.

Heel vaak gaat het op
de automatische piloot,
maar we doen alles met
liefde.

Vermoeid raken wij en
het ergste moet nog komen.
Dat doet ons veel pijn en
verdriet.

Het werk van de
verpleegkundigen,
is zwaar heel zwaar,
maar met ons hele
verpleeghart zullen wij
doorgaan voor al die
lieve mensen.

Groots respect hebben
wij voor alle
verpleegkundigen.

We hopen dat jullie
het goed mogen volbrengen
in deze moeilijke tijd.

Copyright Dick Voogd 22 03 2020