vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De pijlen van verdriet
De onberekenbare lucht
Waar onzichtbaar een virus vlucht
Wees er maar niet
Het brengt verdriet
Loop rustig rond
Geen mens die in je buurt bevond
We gaan ver weg van elkaar
Het raakt zielmatig een pijnlijke snaar
Het wil je pakken
Brenger van ongemakken
Het wil je breken
Smeken
Alles wat je doet wil je overzien
Open gedachten, ongezien
Wachten, wachten en wachten
Je wereld in een verdachte
Roel van Ekeris©
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
21-03-2020
Over dit gedicht
corona
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Onberekenbaar Verdacht Verdriet VirusReacties op ‘De pijlen van verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!