Jouw ziel

Ik waar door het zwart van de maanloze nacht
sinds ze jou zo maar hebben weggegooid
het zoeken van jouw ziel is wat ik betracht
stoffelijke resten in het wilde weg gestrooid

ik zoek en peur waar jouw ziel kan zijn
kon ik nog maar een ademtocht opvangen
jouw gemis doet me zo'n vreselijke pijn
dat is al wat ik nog zou willen verlangen

maar hoe ik ook luister in het donker hier
kon ik nog maar één keer met je praten
maar ik hoor alleen windgefluister zij het schier
verder is het ijl en stil in de lege straten.