Alleen

Ooit was er een meisje
O wat was ze blij
Maar toen het meisje ouder werd
Werd ze steeds minder dat blije ei

In de bloei der jaren
leerde ze dat mensen niet altijd goed waren
Dat ze soms juist weg moest blijven
En dat eerlijkheid niet altijd boven zal drijven.

Ze schermde zich af, bouwde een muur om haar heen
Ze voelde zich eenzaam, ookal had ze vele mensen om haar heen

Ze zette een masker op, elke dag
Eén met een plastic lach
Ze lijkt misschien wel gelukkig
Maar diep van binnen is ze enorm ongelukkig