Natuurreservaat
Goudglanzende grassen
Bedruppeld met dauwblazoen
Omgeven door regenplassen
Sferen verbeelden een natuurcartoon
Al jaren komt er geen mens meer
Er hangt een verlaten sfeer
Het bos is er al oud geworden
Slechts zwartkielen die er knorden
De natuur mag er haar gang gaan
Dood kreupelhout liggend in een vervallen laan
Ooit werd er vellingshout uitgereden
Het is al vele decennia geleden
Mossen hangend over boomkolossen
Holen verraden vossen
De havik is nog op z’n horst aanwezig
Hij hield zich met een prooiduif bezig
Het besloten gebied heeft mogen groeien
Bosbeheer hoefde er niet te stoeien
De tijd mag er altijd stil blijven staan
Laat het bos z’n gang maar gaan
Roel van Ekeris©
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
05-03-2020
Over dit gedicht
rustgebieden in de natuur
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dauw Grassen Natuurcartoon RegenplassenReacties op ‘Natuurreservaat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!