vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Slapen kan ik niet meer
Dankzij jou in de war.
zoenen met jou is zo fijn
Je lippen smaken naar zoete nectar.
oe, wat wil ik graag bij jou zijn.
Slapen kan ik niet meer,
er gaat zoveel in me om,
Er is gewoon een grote ommekeer,
want wij waren dom.
Hoe is het zo ver gekomen?
zou alles nog wel goedkomen.
Natuurlijk komt het goed,
want ik heb hoogmoed!
Je zag wel hoe het liep,
ik wilde niet dat je wel wegliep.
Ik vind je leuk, en kan niet zonder jou
En ik wil je en jij wil mij.
Kom met mij mee,
Haha dit is zo´n cliché!
Reacties op ‘Slapen kan ik niet meer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!