vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Stangen
Mijn handen jeuken van verlangen
om jouw wangen te vangen
voor een zoen zal ik jouw blonde spangen
keperen en je platina lokken met glimmers omhangen
kom snel mee dan hoef ik je niet te prangen
in lussen tussen hoop en vrees en erlangen
snel dus want ik wil de bui niet zien hangen
doe het gezwind dan sluit ik je in mijn rangen.
Ingezonden door
Geplaatst op
02-03-2020
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerlangenReacties op ‘Stangen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!