vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Daar sta ik dan...
Daar sta ik dan het oordeel
wordt zo uitgesproken,
ik een klein nietig mens,
hulpeloos en gebroken.
Ik weet dat ik niet voor
deze God kan staan,
zo vaak ben ik op de
verkeerde weg gegaan.
Steeds weer had ik mij
van alles voorgenomen,
maar verder dan dit ben
ik dan ook niet gekomen.
Dan staat er een Advocaat
op en begint te praten,
maar dan krijg ik
het pas in de gaten.
Hij die mijn zonden droeg en
aan het kruis hing voor mij,
omdat Hij dit deed
sprak de Rechter mij vrij!
Ingezonden door
Geplaatst op
01-03-2020
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Jezus Middelaar Rechter Sterven ThuiskomenReacties op ‘Daar sta ik dan...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!