Verloren dromen

Zag haar staan
Ver bij hem vandaan
In nevelzicht
Een sluier even oplicht

Het was zo vreemd
Voelde ontheemd
De stormen in haar ogen
Raakte zo bewogen

Momenten die gelukkig waren
Liefde die ze samen spaarden
Het huilen door geluk
Hij is nu volledig van z’n stuk

De schimmige contreien
Nooit meer samen vrijen
Voeten zo zeer
Zie haar nergens meer

Roel van Ekeris©