vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn tranen
Raak niet aan mijn tranen, loop zachtjes om.
me heen, nog even naar de sterren kijken en. het boogje van de maan.
Het ontwaken van de pijn,
vluchtig langs mijn wang,
draagt de stilte in jouw ogen.
als wij de woorden overslaan.
Vraag maar aan de nacht,
slapend op mijn huid.
' Mag ik even bij jou schuilen.
voor het leven mij verlaat '
Het doven van gedachten.
om wat de hemel zei.
druppelt in jouw handen.
als jij de laatste sterren raapt.
voor mij.
Ingezonden door
Geplaatst op
10-03-2009
Over dit gedicht
raak mijn tranen niet
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
TranenReacties op ‘Mijn tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!